Hosszú út az örökkévalóságba

Αυτός είναι άλλος ένας δίσκος που περίμενα αρκετό καιρό να κυκλοφορήσει. Οι περισσότεροι γνωρίζετε τη συμπάθεια που δείχνω σ’ αυτή την περίεργη μπάντα από τη Ρουμανία. Μόλις λίγες μέρες πριν έλαβα τον δεύτερο ολοκληρωμένο δίσκο των Siculicidium, το “Hosszú út az örökkévalóságba”, που σημαίνει “Μακρύς δρόμος προς την αιωνιότητα“. Η digipack συσκευασία με το λιτό αλλά πολύ όμορφο και ταιριαστό με τον τίτλο εξώφυλλο, δημιουργεί τις πρώτες καλές εντυπώσεις. Ξεκινώντας, λοιπόν, την ακρόαση, ήδη από τις πρώτες νότες, οι οπαδοί τους θα αναγνωρίσουν το χαρακτηριστικό ύφος του συγκροτήματος που έχουμε συναντήσει και στις προηγούμενες κυκλοφορίες, δηλαδή αυτό το παλιομοδίτικο, μεσαίας ταχύτητας Black Metal επηρεασμένο από τις πρώτες μπάντες του είδους.

Εδώ όμως ο ακροατής θα εντοπίσει και κάποιες σημαντικές διαφορές σε σχέση με το παλιότερο υλικό του συγκροτήματος. Το πιο έντονο νέο στοιχείο του δίσκου είναι η μελαγχολική ατμόσφαιρα που είναι διάχυτη στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου και εκφράζεται κυρίως μέσω των μελωδιών της κιθάρας αποδίδοντας ένα πολύ διαφορετικό χαρακτήρα στο ύφος του συγκροτήματος. Τα riff είναι κυρίως μεσαίας ταχύτητας, μελωδικά, με αυτή τη γνωστή punk δομή που η μπάντα συνθέτει τα κομμάτια της. Σε κάποια κομμάτια (π.χ. στο Lesben álló) οι μελωδίες θυμίζουν αρκετά μελαγχολικό rock, κάτι που το λιγότερο που μπορώ να πω είναι ότι με παραξένεψε ενώ εντύπωση προκαλεί και το ομώνυμο κομμάτι που βγάζει μια αγωνία, μια ταραχή και ο ήχος του μου έφερε στο μυαλό “ψυχεδελικό” rock. Μετά όμως το πάγωμα της πρώτης ακρόασης, η δεύτερη βοηθάει τον ακροατής να μπει στο συναίσθημα και την ατμόσφαιρα που θέλουν να δημιουργήσουν οι Siculicidium και να νιώσει τις ανησυχίες που εκφράζουν μέσα από τα κομμάτια τους. Τα σημεία με την ακουστική κιθάρα, τα πολύ όμορφα πλήκτρα και η χρήση της τρομπέτας δίνουν ένα ακόμη πιο ιδιαίτερο χαρακτήρα στις συνθέσεις.

Τα όργανα είναι παιγμένα άψογα. Οι κιθάρες έχουν καθαρό ήχο έτσι ώστε να ακούγονται καθαρά τα μελωδικά riff ενώ αποδίδει τη μελαγχολική ατμόσφαιρα με ακρίβεια αλλά και συναίσθημα. Το μπάσο ακούγεται καθαρά, δεν έχει κάτι ιδιαίτερο στις γραμμές του αλλά γεμίζει καλά τον ήχο. Τα ντραμς είναι παιγμένα με αυτοπεποίθηση και ποικιλία ενώ σε πολλά σημεία τονώνουν το ενδιαφέρον του ακροατή με τις όμορφες αλλαγές τους και το σταθερό, γεμάτο δυναμισμό παίξιμό τους. Η φωνή όπως και σε προηγούμενους δίσκους είναι ένα από τα στοιχεία που χαρακτηρίζει το συγκρότημα. Είναι μια μίξη Root, Attila με μεγαλύτερη επιρροή τους Inquisition, είναι εκφραστική ενώ το σημαντικό είναι ότι έχει τη δική της ταυτότητα και χαρακτήρα. Η παραγωγή είναι καθαρή και αποδίδει ένα κάπως μπάσο αλλά ζεστό ήχο. Η μίξη είναι πολύ καλή καθώς όλα τα όργανα ξεχωρίζουν αλλά ο ήχος παραμένει συμπαγής. Οι στίχοι και σ’ αυτό το δίσκο είναι γραμμένοι στα Ουγγρικά. Από το συναίσθημα και τους τίτλους των κομματιών που είναι μεταφρασμένοι στα Αγγλικά, καταλαβαίνω ότι αναφέρονται σε πιο προσωπικές ανησυχίες και αναζητήσεις όπως η ζωή, η αιωνιότητα, η μελαγχολία, η παρακμή.

Οι Siculicidium στο “Hosszú út az örökkévalóságba” δεν προσπαθούν να ακολουθήσουν τον εύκολο δρόμο και να αναμασήσουν όσα έχουν προσφέρει μέχρι τώρα. Εδώ η μπάντα δείχνει ότι ψάχνει καινούρια πράγματα, καινούριες μουσικές εκφράσεις αλλά το σημαντικότερο ψάχνει στην ψυχή της βγάζοντας αυθεντικά συναισθήματα και ανησυχίες, κάτι που δεν μπορώ παρά να εκτιμήσω. Δεν ξέρω πως θα αντιμετωπίσουν το δίσκο αυτό οι οπαδοί τους όμως το συγκρότημα δείχνει την εξέλιξη του και μουσικά και εκφραστικά. Σίγουρα ο δίσκος αυτός δεν είναι ένα αντιπροσωπευτικό Black Metal δείγμα, ίσως δεν είναι καν Black Metal, έτσι όσοι ψάχνετε για κάτι τέτοιο, το “Hosszú út az örökkévalóságba” δεν είναι αυτό που θέλετε. Παρ’ όλα αυτά ο δίσκος προσφέρει μια πολύ όμορφη, γεμάτη συναισθήματα διαδρομή και αξίζει να τον ακούσετε όμως ακούστε τον πριν αγοράσετε.