Embodiment of Goat Blasphemy/Hail Desecration!

Οι ChristInvertion κατάγονται από το Stavropol τις Ρωσίας. Η μπάντα σχηματίστηκε το 2000, αποτελείται από τρία μέλη και έχει κυκλοφορήσει δύο ολοκληρωμένους δίσκους, το “Embodiment of Goat Blasphemy” το 2004 και το “Hail Desecration” το 2005. Τον Απρίλιο του 2012 η S.N.D. Production επανακυκλοφορεί τους δύο δίσκους τους σε μία συλλογή περιορισμένη στα 100 αντίτυπα που περιέχει είκοσι έξι κομμάτια διάρκειας πενήντα τριών λεπτών. Μουσικά, οι ChristInvertion παίζουν γρήγορο, κτηνώδες, χαοτικό Black/Death, θέλοντας να υιοθετήσουν το cult ύφος των Von, ενώ οι δύο δίσκοι δεν παρουσιάζουν διαφορές στο ύφος η στο τρόπο που το συγκρότημα γράφει τη μουσική του.

Όλα τα κομμάτια είναι πολύ μικρά σε διάρκεια, το πολύ τρία λεπτά, με χαοτικά, πρωτόγονα riff, όπως καταλαβαίνετε καθόλου τεχνικά και, αν εξαιρέσω κάποιες ενδιαφέρουσες στιγμές, είναι αρκετά επαναλαμβανόμενα. Οι κιθάρες είναι πολύ παραμορφωμένες και βρώμικες, όπως και το μπάσο, τόσο που σε μερικά σημεία ακούγεται μόνο θόρυβος, ενώ τα ντραμς ακούγονται σχετικά καθαρά. Γενικά όλα τα όργανα είναι παιγμένα καλά, χωρίς λάθη όμως με αρκετά μονότονες γραμμές, κάπως βαρετές. Τα φωνητικά είναι παραμορφωμένες, πολύ βρώμικες κραυγές που δεν ακούγονται καθόλου καθαρά μέσα στις συνθέσεις και βρωμίζουν ακόμα περισσότερο τον ήχο κάνοντας πιο δύσκολη την ακρόαση. Η παραγωγή και η μίξη μάλλον δεν υπάρχουν καθώς ο ήχος θυμίζει ηχογράφηση πρόβας cult μπάντας από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’90 αλλά χωρίς την ποιότητα τέτοιων ηχογραφήσεων. Οι στίχοι δεν περιέχονται μέσα στη συλλογή και δεν έχω καταλάβει σε τη γλώσσα είναι γραμμένοι. Από τους τίτλους και μόνο, φαντάζομαι είναι στα Αγγλικά και δεν έχουν βαθιά νοήματα ή συμβολισμούς, εδώ οι στίχοι είναι άμεσοι, βέβηλοι, βλάσφημοι και αντιχριστιανικοί.

Γενικά οι ChristInvertion θέλουν να δώσουν αυτή την cult προσωπικότητα στις κυκλοφορίες τους, με ήχο άμεσο, πρωτόγονο, που σου κολλάει στο μυαλό. Σίγουρα με τις δύο αυτές κυκλοφορίες δεν καταφέρνουν όχι μόνο να πετύχουν τα παραπάνω αλλά ούτε να μας κινήσουν το ενδιαφέρον για μια επόμενη κυκλοφορία. Πέρα από ελάχιστες καλές στιγμές, ο δίσκος δεν έχει να προσφέρει τίποτα. Όσοι ακούτε φανατικά τέτοιο ήχο, ακούστε το. Οι υπόλοιποι προτιμήστε κάτι άλλο.